Lektion 4 – Podstawowe czasowniki cz.2

 

     Podstawowe czasowniki cz.2

 

kommen – pochodzić

ich komme                                               wir kommen

du kommst                                               ihr kommt

er / sie / es kommt                                   sie kommen

Sie kommen

 

W połączeniu z przyimkiem „aus”, czasownik kommen oznacza „pochodzić z”.

 

Ich komme aus Polen. – Pochodzę z Polski.

Du kommst aus Deutschland. – Ty pochodzisz z Niemiec.

Er kommt aus Frankreich. – On pochodzi z Francji.

Sie kommt aus Spanien. – Ona pochodzi z Hiszpanii.

Es kommt aus Russland. – Ono (dziecko) pochodzi z Rosji.

Wir kommen aus Ungar. – My pochodzimy z Węgier.

Ihr kommt aus Italien. – Wy pochodzicie z Włoch.

Sie kommen aus Tschechien. – Oni pochodzą z Czech.

Sie kommen aus Croatien. – Pan / Pani / Państwo pochodzi / pochodzą z Chorwacji.

 

Kommen Sie aus Deutschland? – Czy pochodzi Pani / Pan z Niemiec?

  • Ja, ich komme aus Deutschland. – Tak, ja pochodze z Niemiec.
  • Nein, ich komme nicht aus Deutschland, ich komme aus Polen. – Nie, ja nie pochodzę z Niemiec, ja pochodzę z Polski.

 

Kommt er aus Italien? – Czy on pochodzi z Włoch?

  • Ja, er kommt aus Italien. – Tak, on pochodzi z Włoch.
  • Nein, er kommt nicht aus Italien, er kommt aus Spanien. – Nie, on nie pochodzi z Włoch, on pochodzi z Hiszpanii.

 

Woher kommst du? – Skąd pochodzisz?

Ich komme aus Polen. – Ja pochodzę z Polski.

 

Woher kommt es? – Skąd ono (dziecko) pochodzi?

Es kommt aus Russland. – Ono pochodzi z Rosji.

 

Woher kommen Sie? – Skąd Pan / Pani / Państwo pochodzi / pochodzą?

Ich komme aus Deutschland. – Ja pochodze z Niemiec.

 

 

wohnen – mieszkać

ich wohne                                                            wir wohnen

du wohnst                                                            ihr wohnt

er / sie / es wohnt                                                sie wohnen

Sie wohnen

 

W połączeniu z przyimkiem „in” czasownik wohnen oznacza „mieszkać w.”

Ich wohnen in Berlin. – Mieszkam w Berlinie

Du wohnst in Kattowitz. – Ty mieszkasz w Katowicach.

Er wohnt in Hamburg. – On mieszka w Hamburgu.

Sie wohnt in Köln. – Ona mieszka w Koloni.

Es wohnt in München. – Ono mieszka w Monachium.

Wir wohnen in Leipzig. – My mieszkamy w Lipsku.

Ihr wohnt in Paris. – Wy mieszkacie w Paryżu.

Sie wohnen in Bonn. – Oni mieszkają w Bonn.

Sie wohnen in Ulm. – Pan/ Pani / Państwo mieszka / mieszkają w Ulm.

 

Wohnst du in Berlin? – Czy ty mieszkasz w Berlinie?

  • Ja, ich wohne in Berlin. – Tak, ja mieszkam w Berlinie.
  • Nein, ich wohne nicht in Berlin, ich wohne in Bonn. – Nie, ja nie mieszkam w Berlinie, ja mieszkam w Bonn.

 

Wohnen Sie in Ulm? – Czy Pan / Pani / Państwo mieszka w Ulm?

  • Ja, ich wohne in Ulm. – Tak, ja mieszkam w Ulm.
  • Nein, ich wohne nicht in Ulm, ich wohne in Kattowitz. – Nie, ja nie mieszkam w Ulm, ja mieszkam w Katowicach.

 

Wo wohnst du? – gdzie mieszkasz?

  • Ich wohne in Berlin. – Mieszkam w Berlinie.

 

Wo wohnen Sie? – Gdzie Pan / Pani mieszka?

  • Ich wohne in Bonn. – Ja mieszkam w Bonn.